Η ΑΜΦΙΛΟΧΙΑ ΜΙΑΣ ΑΛΛΗΣ ΕΠΟΧΗΣ:ΘΕΣΗ-ΟΝΟΜΑΣΙΑ-ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ Ο ΙΔΑΝΙΚΟΤΕΡΟΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΣ

 ΘΕΣΗ – ΟΝΟΜΑ
Η  Αμφιλοχία «Καρβασαράς» είναι μικρή παραθαλάσσια πόλη 5.000 κατοίκων  και βρίσκεται στο μυχό του Αμβρακικού κόλπου.
Είναι αμφιθεατρικά χτισμένη πάνω σε δυο λόφους που στο νότιο μέρος συγκλίνουν μεταξύ τους  και σχηματίζουν ορθή γωνία.
Απέχει από την Αθήνα 310 περίπου χιλιόμετρα και αποτελεί κομβικό οδικό σημείο της Δυτικής Ελλάδας.
Απ’ την Αμφιλοχία περνάνε όσοι οδικώς κατευθύνονται απ’ τη Νότια και Κεντρική Ελλάδα προς τα Γιάννενα, την Κέρκυρα, τη Λευκάδα,
την Άρτα. Είναι πρωτεύουσα της επαρχίας Βάλτου και ανήκει στο Νομό Αιτωλοακαρνανίας. Μέχρι το 1907 ήταν γνωστή οαν «Καρβασαράς»,
απ’ το Τούρκικο Καραβάν-Σεράι που σημαίνει σταθμός Καραβανιών. Πράγματι κατά την Τουρκοκρατία στην Αμφιλοχία διανυκτέρευαν
όλοι όσοι ταξίδευαν από και προς την Ήπειρο. Απ’ τους Τούρκους απελευθερώθηκε το 1829.
Ως συνοικισμός «Καρβασαράς» αναγνωρίστηκε το 1836. Στις 7 Μαίου 1847 αποτελεί ίδια κοινότητα. Το 1907 μετονομάστηκε οε Αμφιλοχία.
Αναγνωρίστηκε οε δήμο στις 22 Μαρτίου 1946 με τον Α .Ν. 1135. Το 1915 αποσπάστηκε απ την Κοινότητα  Αμπελακίου ο οικισμός Μπούκα
και έκτοτε μαζί με την Πόλη της Αμφιλοχίας   Αποτελούσαν το Ομώνυμο Δήμο, μέχρι το Σχέδιο Καποδίστρια με το οποίο συμπεριέλαβε
τα χωριά και συνοικισμούς  : Στάνου, Σπάρτου, Μπούκας, Σαρδινίων, Αμπελακίου.Ανοιξιατίκου, Λουτρού, Μέγα Κάμπου, Κεχρινιάς,
Κομποθέκλας  και Βαρετάδας (χωρίς τον συνοικισμό Ποδογοράς).
Συνδέεται με Εθνικό δρόμο Αθήνας – Πάτρας-Ιωαννίνων-Ηγουμενίτσας.Διαθέτει αρκετά ξενοδοχεία για θερινές και χειμερινές διακοπές καθώς
και αρκετέςψαροταβέρνες για φαγητό.

ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΑ
Η θέση του Αμφιλοχικοϋ Αργούς πρέπει να αναζητηθεί κοντά στη μοναδική πεδιάδα της Αμφιλοχίας, στη θέση Καινούργιο, (κοιν. Αμπελάκι)
όπου σώζονται ερείπια αρχαίας πόλης. Η άποψη αυτή συμφωνεί και με την πληροφορία του Πολυβίου, κατά την οποία το Αργός απείχε
απ’ την αρχαία Αμβρακία 180 στάδια. Δηλαδή όση ακριβώς είναι η απόσταση αυτή απ’ τη θέοη των ερειπίων στο Καινούργιο.
Δημιουργεί όμως αντιρρήσεις το γεγονός ότι τα ερείπια αυτά βρίσκονται σε απόσταση 2 χλμ. από τη θάλασσα, ενώ απ’ τον Θουκυδίδη (Γ’ 105, 1) η πόλη
αναφέρεται σαν επιθαλάσσια.
Ίσως όμως αυτό να σημαίνει πως το Αμφιλοχικό Αργός ήταν στην περιοχή της θάλασσας και πιθανώς η χωρίζουσα την πόλη απ’ την
παραλία μικρή προσχωοιγενής πεδιάδα να αποτελούσε όρμο αυτής
Ίοως πάλι πρέπει να υποθέσουμε πως στους χρόνους του Πελοποννησιακού πολέμου το Αμφιλοχικό Αργός ήταν πλησιέστερα προς
τη θάλασσα απ’ ότι αργότερα – κατά την Ελληνιστική εποχή – όταν το εγκατέλειψαν οι κάτοικοι του.

Το Αμφιλοχικό Αργός προστατευόταν από ισχυρά τείχη ενισχυόμενα με πύργους. Ερείπια αυτών σώζονται σε πολλά σημεία, όπως
π. χ. στο λόφο της Λίμπας, όπου ο Εε&κ:θ τοποθετεί την Ακρόπολη της πόλης.

Είναι, όπως και του Στράτου, μόνο ψευδοοϊκοδομικά  και δεν παρουσιάζουν πουθενά, ούτε στη βάση, λείψανα πολυγωνικού τρόπου.

Φαίνεται πως δεν ανήκουν οε πολύ παλιά εποχή. Είναι όμως οπωσδήποτε προϊφιοτάμενα του Ε’ π. Χ. αιώνα.

Οι κατά καιρούς ερευνήοαντες την περιοχή αναφέρουν θεμέλια οικοδομημάτων, κατάλοιπα περιβόλου ναού πιθανώς, καθώς και θεάτρου.

Απ’ την αρχαία πόλη προέρχονται, επίσης, πολλά αρχιτεκτονικά μέλη (όπως σπόνδυλοι δωρικών κιόνων και κομμάτια πεσσών) τα
οποία βρίσκουμε και στο Ηρώο της
Καλυδώνας και στην Απολλωνία της Ηπείρου. Αποκαλύφτηκαν τέλος πολυάριθμοι τάφοι απλής κατασκευής αλλά επιμελημένοι,
που βρίσκονταν κατάμήκος των δρόμων της πόλης.