Μη μιλάς για αγαπη, δεν θέλω τίποτα να ξέρω,
Φροντίσες να με γνωρίσεις και να υποφέρω,
Να μου κρατάς μες στον δωμάτιο εφιάλτες να κρέμεσαι από πάνω μου με άρρωστες ανάγκες.
Κανένας δίπλα μου δεν θέλει το καλό μου
Με κάνεις να σιχαίνομαι ότι δικό μου
Με σκότωσες χίλιες φορές πρώτου να με τελειώσεις
Γιατί δεν είχες δύναμη ποτέ να με γλιτωσεις
Μη μιλάς άλλο για αγαπη ξεχάσεμε
Τώρα κοιμήθηκα εξάλλου
μισησεμε
Δεν έχεις τίποτα να πάρεις από μένα
Εγώ έφυγα νωρίς μα δεν προσκύνησα κανενα
Εχώ ελευθερία τώρα να ντυθώ
Όπως γουστάρω θαμαι όπως θέλω εγω
Δεν δίνω λόγο σε κανέναν που θα πάω
Με αγγέλους θα χορεύω την νύχτα και θα μεθαω
Γιαυτο κράτα την αγαπη που σκοτώνει
Δε με κρατανε κάτω χίλιοι δολοφονοι
Δεν ανήκω σε κανενα εχω φτερά
Κοίταξε με και μη κλαις ποτε για μενανε μαμα
Δεν με έπιασε κανένας στην απόχη
Μη με λυπάστε αυτοί δεν άκουσαν το οχι
Εγώ δεν έπεσα χωρίς να πολεμησω
Είμαι ότι θέλω και θα κάνω τωρα ότι νομίζω.
Είμαι αγαπη που την προδωσαν με αίμα
Μου φορεσαν και το αγκαθινο μου στέμμα
Κιαν χτύπησαν πισώπλατα και αριστερα
Δεν ανήκω σε κανενα δεν ανήκω πουθενά.
Αυτό είναι για την Δώρα.
Την Κυριακή
Την Γεωργία
Την Ελένη
Την Αναστάζια
Την Αρετή
Την Νικολετα
Είναι όλων αυτών των ψυχων που ηταν και θαναι για πάντα ελεύθερες
Μη μιλάς για αγαπη δεν έφυγα ποτε για αυτή
Αυτη δεν άφησε το τρένο να καει
Αυτή δεν βύθισε ποτε κανένα πλοίο
Δεν άφησε με αιμα το κορμί μου μες στο κρυο
Αυτή δεν προδωσε ποτε την σιγουριά μου
Δεν τρομαξε τους φίλους ούτε τα παιδιά μου
Δεν γέμισε με κόκκινο την γειτονιά μου
Δεν με πήρε απο την οικογένεια μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου